SHURE | Historia mikrofonów z ruchomą cewką

gru 3, 2021 | Elektronika Użytkowa, Shure

Historia mikrofonów dynamicznych z ruchomą cewką w archiwach Shure

 

W Archiwach Shure znajdują się tysiące skarbów do odkrycia, a każdy z nich ma swoją własną historię. W tej części pokażemy rozwój mikrofonów dynamicznych wykorzystujących technologię ruchomej cewki, które zdominowały dźwięk na żywo od lat 40-tych.

 

Wczesny patent, być może pierwszy, na mikrofon dynamiczny z ruchomą cewką jest przypisywany niemieckiemu inżynierowi i przemysłowcowi Ernstowi Wernerowi von Siemensowi w 1877 roku. Poza założeniem firmy Siemens, która stała się gigantem przemysłowym, przypisuje mu się długą listę przełomowych wynalazków, które przyczyniły się do rozwoju technologii elektrycznej i komunikacyjnej.

Zasada działania

“Mikrofony dla początkujących”, artykuł z magazynu Radio-Craft, z sierpnia 1938 r., opisuje sposób działania tej technologii:

“Mikrofony z ruchomą cewką wykorzystują zespół membrany/cewki głosowej/magnesu, który tworzy miniaturowy generator elektryczny napędzany dźwiękiem. Fale dźwiękowe uderzają w cienką plastikową membranę (diafragmę), która w odpowiedzi wibruje. Mała cewka z drutu (cewka drgająca) jest przymocowana do tylnej części membrany i wibruje wraz z nią. Sama cewka jest otoczona polem magnetycznym wytwarzanym przez mały magnes stały. Jest to ruch cewki w tym polu magnetycznym, który generuje sygnał elektryczny odpowiadający dźwiękowi odbieranemu przez mikrofon dynamiczny.”

Technologia ruchomych cewek znalazła praktyczne zastosowanie w latach dwudziestych XX wieku, kiedy to firma Marconi-Sykes Company stworzyła magnetofon dla Brytyjskiej Korporacji Nadawczej (British Broadcasting Corporation). W Stanach Zjednoczonych inżynierowie z Bell Laboratory, A.L. Thuras i E.C. Wente, wykorzystali tę technologię w 1931 r. w Western Electric Model 618A, który zgodnie z opinią większości historyków jest pierwszym mikrofonem z ruchomą cewką zaprojektowanym dla ogółu społeczeństwa. Model 630A “8-Ball” pojawił się w 1935 roku.

Historia mikrofonów cewkowych SHURE Diagram ruchomej cewki

W przeciwieństwie do popularnych w tamtej epoce mikrofonów karbonowych, mikrofony z ruchomą cewką nie wymagały zewnętrznego zasilania. Oferowały dobrą jakość dźwięku, solidną trwałość i mogły obsługiwać bardzo wysokie poziomy ciśnienia akustycznego bez zniekształceń.        

FUN FACT: Istnieją dwa podstawowe typy przetworników dynamicznych – z ruchomą cewką lub z ruchomym przewodnikiem. Podczas gdy ten pierwszy jest używany w standardowych mikrofonach dynamicznych, takich jak SM57 czy SM7B, ten drugi jest stosowany w mniej popularnych mikrofonach wstęgowych. Oba mają stały magnes i oba są technicznie “dynamicznymi” mikrofonami.

Shure i mikrofony dynamiczne z ruchomą cewką

Firma Shure wkroczyła w agresywną fazę rozwoju produktów wraz z zatrudnieniem głównego inżyniera Ralpha Glovera w 1933 roku oraz inżyniera ds. rozwoju akustyki Benjamina Baumzweigera (który później zmienił nazwisko na Bauer) w 1937 roku. Jednym z celów Bauera, oprócz wielu innych, było stworzenie jednokierunkowego mikrofonu wykorzystującego pojedynczy element.

Historia mikrofonów z ruchomą cewką Shure - Model 55

W 1939 roku firma Shure wprowadziła na rynek swój pierwszy mikrofon dynamiczny z ruchomą cewką: wszechobecnie znany Unidyne Model 55, wraz z ruchomym przewodnikiem Streamliner Model 5. Unidyne był pierwszym na świecie jednoelementowym mikrofonem z ruchomą cewką o charakterystyce kardioidalnej; jego cena wynosiła 42,50 USD (817 USD dzisiaj).

Półkierunkowy Streamliner, przeznaczony do systemów nagłośnieniowych, przywoławczych i wywoławczych, był stosunkowo niedrogi – jego cena wynosiła 22 dolary (obecnie około 423 dolary). Jak głosi legenda firmy Shure, projektant Wesley Sharer zainspirował się grillem samochodu Oldsmobile Coupe Six z 1937 roku, gdy wymyślił Streamlinera.

Od momentu debiutu w kwietniu 1939 roku, mikrofon Unidyne nigdy nie wyszedł z produkcji, nawet w okresie wojny, kiedy większość możliwości produkcyjnych firmy została przeznaczona na produkty komunikacyjne dla sił alianckich. Niewielki Unidyne II Model 55S (S jak „small”- mały), znany czule jako “Elvis Mic”, jest znany na całym świecie. Mikrofon ten zadebiutował w 1951 roku i do dziś pozostaje stałym elementem linii produktów Shure.

Mikrofony dynamiczne z ruchomą cewką i artefakty w archiwach Shure

PISTONPHONE (zaginiony w akcji) Czy to urządzenie było zapowiedzią rozwoju Shure Unidyne I?

Oprócz produkcji mikrofonów na potrzeby II Wojny Światowej, Shure podjął się specjalnych projektów dla Sił Zbrojnych USA, włączając w to badania nad mikrofonami redukującymi szumy, słuchawkami do pracy na wysokościach oraz ulepszonymi mikrofonami nagłownymi. Jednym z tych projektów była produkcja tzw. tłokofonów (pistonphone), które służyły do dokładnej kalibracji i pomiarów akustycznych w terenie.

W 1938 roku, Glover i Bauer przedstawili na forum ASA – Amerykańskiego Towarzystwa Akustycznego referat zatytułowany “A Moving Coil Pistonphone for Measurement of Sound Field Pressures”.  Mechanizmem napędowym „pistonfonu” Glovera-Bauera była ruchoma cewka. Dowody w archiwach Shure’a potwierdzają, że poszukiwania Bauera z elementami ruchomej cewki sięgają roku jego zatrudnienia, czyli 1937. W 1939 roku, Shure wprowadził na rynek mikrofon Unidyne I Model 55 z ruchomą cewką, oparty na pracach Bauera. Przypadek? Mało prawdopodobne.

Dzisiaj, powyższe zdjęcie i dokument ASA Bauera są wszystkim, co pozostało po mikrofonie tłokowym Shure’a, który był produkowany na potrzeby działań wojennych.

MODEL 55

W katalogu mikrofonów Shure z 1939 roku, w którym debiutował Model 55, znalazło się takie oto śmiałe stwierdzenie: “Oferuje najbardziej zaawansowane, najbardziej efektywne rozwiązanie problemów związanych z odbiorem dźwięku w systemach nagłośnieniowych, nadawczych i nagraniowych”.

Historia potwierdziła te słowa. Model 55 był pierwszym mikrofonem z ruchomą cewką, w którym zastosowano genialną koncepcję “Uniphase” opracowaną przez Bauera. Nie jest przesadą stwierdzenie, że od 1939 roku, Shure Unidyne I, II, lub III był wybierany jako mikrofon podczas większej liczby ważnych wydarzeń historycznych i rozrywkowych niż jakikolwiek inny mikrofon.

Unidyne I stał się rozpoznawany publicznie, co było rzadko osiągane przez jakikolwiek produkt z wyjątkiem butelki Coca-Coli™. Model 55 i jego potomkowie byli obecni przed gwiazdami, politykami i konferansjerami przez ponad osiem dekad; obecni i sfotografowani podczas historycznych wydarzeń, takich jak przemówienie Martina Luthera Kinga Jr “I Have A Dream”, gafa na pierwszej stronie Chicago Tribune “Dewey Defeats Truman”, występ Elvisa Presleya, Frank Sinatra w erze Big Bandu, Mahatma Gandhi wygłaszający przemówienie polityczne, podpisanie traktatu pokojowego po II Wojnie Światowej na pancerniku Missouri, oraz występy w Gwiezdnych Wojnach.

Unidyne I jest bezsprzecznie ikoną, a oprócz uznania na całym świecie, ma swoje upragnione miejsce w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku jako doskonały przykład wzornictwa przemysłowego XX wieku.

ECONODYNE

Opisany w katalogu Shure z 1947 roku jako “idealny mikrofon dla niedrogich systemów nagłośnieniowych, nagraniowych, komunikacyjnych i podobnych instalacji”, model 52 z pół-kierunkową ruchomą cewką był jednym z zaledwie dwóch mikrofonów dynamicznych, które nie były wówczas modelami Unidyne. Drugim był Sonodyne Model 51. Mikrofony te, opisane jako pół-kierunkowe (gdzieś pomiędzy jednokierunkowymi a dookólnymi), były ekonomicznymi modelami w przystępnej cenie, sprzedawanymi za około połowę ceny Unidyne I Model 55.

W materiałach promocyjnych opisywano satynowe chromowane wykończenie i obudowę Econodyne jako “opływowe dla polepszenia parametrów akustycznych i nowoczesnego wyglądu”. Entuzjaści muzyki bluesowej bez wątpienia zauważą silne podobieństwo do mikrofonu Model 520, który zadebiutował w 1949 roku jako mikrofon nagłośnieniowy i komunikacyjny, zdobywając ostatecznie uznanie jako “Green Bullet”.

Poprzedzając zarówno Model 52, jak i Model 520, modele Model 50 “Rocket” z ruchomym przetwornikiem (wstęgowym) i Model 705A, oferowane szeroko w roku 1939, były pierwszymi, w których zastosowano tę konstrukcję obudowy. Dlaczego ta obudowa była stosowana w kilku modelach mikrofonów Shure? To proste: Shure posiadał odpowiednie wyposażenie, a różne typy przetworników łatwo mieściły się w obudowie.

W XXI wieku

Modele dynamiczne z ruchomą cewką pozostają rdzeniem linii przewodowych mikrofonów Shure. SM58, wykorzystujący wkładkę Unidyne III i wprowadzony w 1966 roku, kontynuuje swoją trwającą dekady dominację na scenach muzycznych na całym świecie. “Ile mikrofonów SM58 sprzedaje się każdego roku?” to częste pytanie zadawane przez odwiedzających siedzibę firmy Shure. Choć ilość ta jest tajemnicą firmy, odpowiemy tak: “Jest to ogromna liczba”.

Może Cię zainteresować:

Shure Designer 6 – nowa wersja oprogramowania do konfiguracji

Shure Designer 6 – nowa wersja oprogramowania do konfiguracji

Oprogramowanie Shure Designer 6.0 do konfiguracji systemu umożliwia integratorom i planistom systemów skonfigurowanie oraz wdrożenie zaawansowanych sieciowych systemów dźwięku. W skład tych systemów wchodzą mikrofony Microflex® Advance, interfejsy...

Pomieszczenia Teams Room z certyfikowanymi urządzeniami Shure

Pomieszczenia Teams Room z certyfikowanymi urządzeniami Shure

Microsoft Teams to najpopularniejsza platforma do współpracy wewnątrzfirmowej i wideokonferencji, której popularność stale rośnie. Proces tworzenia pomieszczeń konferencyjnych z obsługą Teams wymaga od administratorów IT wyselekcjonowania elastycznych i niezawodnych...

Zapraszamy na szkolenie z koordynacji częstotliwości w Gdyni

Zapraszamy na szkolenie z koordynacji częstotliwości w Gdyni

Szkolenie z praktycznej koordynacji częstotliwości radiowych dla systemów bezprzewodowych Shure Zapraszamy na praktyczne szkolenie z koordynacji częstotliwości radiowych dla profesjonalnych systemów mikrofonów bezprzewodowych. Przedstawimy podstawy technologii...